تاثیر پرایمینگ بذر و مدیریت علف‌های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (Zea mayz L.)

به­منظور بررسی تاثیر مدیریت تلفیقی کنترل علف­های هرز بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت (سینگل کراس 704)، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: وجین در کل فصل رشد، عدم وجین در کل فصل رشد، علف‌کش نیکوسولفورون با مقدار توصیه شده (80 گرم ماده موثره در هکتار)، هیدروپرایم+علف‌کش نیکوسولفورون با مقدار کاهش یافته (40 گرم ماده موثره در هکتار)، هیدروپرایم+یکبار وجین شش هفته پس از سبز شدن، هیدروپرایم، هیدروپرایم+پرایم با اسید‌سالیسیلیک+علف­کش کاهش یافته، پرایم با اسید‌سالیسیلیک، پرایم با اسید‌سالیسیلیک+یکبار وجین، پرایم با اسید‌سالیسیلیک+علف‌کش کاهش‌یافته، هیدروپرایم+پرایم با اسید‌سالیسیلیک+یکبار وجین بودند. نتایج نشان داد که تراکم و زیست­توده خشک علف‌های هرز در تیمارهای پرایم با اسید‌سالیسیلیک+علف­کش کاهش یافته و نیز هیدروپرایم+پرایم با اسید‌سالیسیلیک+یکبار وجین شش هفته پس از سبز شدن، تفاوت معنی­داری با کاربرد مقدار توصیه شده علف‌کش نیکوسولفورون نداشتند. همچنین، تیمار هیدروپرایم+علف­کش کاهش یافته باعث افزایش معنی­دار عملکرد بیولوژیک به ­میزان 25 و 45 درصد به­ترتیب نسبت به تیمارهای مقدار توصیه شده علف­کش و شاهد آلوده به علف‌هرز گردید. عملکرد دانه نیز به میزان 3/45 درصد در تیمارهای هیدروپرایم+مقدار کاهش یافته علف­کش و پرایم با اسید سالیسیلیک+مقدار کاهش یافته علف­کش نسبت به تیمار عدم وجین افزایش یافت. بر اساس نتایج این آزمایش تلفیق پرایمینگ بذر با مقدار کاهش یافته نیکوسولفورون و یا پرایمینگ با یکبار وجین، می­تواند درکنترل مطلوب علف­های‌هرز و افزایش عملکرد ذرت موثر بوده و سبب کاهش مصرف علف­کش گردد.